VRANJE- „Živa u grob nesam mogla“ naziv je nove knjige književnika i dugogodišnjeg novinara iz Vranja Dušana Đorđevića. Ova knjiga se pričom naslanja  na  njegov prvenac, dramu „Gazda Gligor“ koju je napisao pre dvadeset godina.

Ovo literalno delo na vranjskom dijalektu, predstavlja univerzalno štivo koje mnogi mogu da poistovete sa nekim ili nečim, a tradicionalne vrednosti stavljene su u prvi plan.

Knjiga, po piščevim rečima, predstavlja amanet svim nanama, odnosno babama, koje su u periodu pred balkanske ratove  do 1950. godine, činile stubove porodica na koje se oslanjalo čitavo društvo. Čuvanje domaćinstva i vaspitanje dece bio je teret koje su nosile u ratom obogaljenim porodicama uz sveprisutno siromaštvo.

Đorđević bez lažne skromnosti govori da ovo delo može da se poistoveti sa knjigama čuvenog vranjskog pisca Bore Stankovića.

„ U ovom romanu opisan je recept za kuvanje slatkog od dunja koje zapravo predstavlja recept za život. Iz tog recepta proizilazi kazivanje baba Zorke, moje nane, u jednom danu kada umire. U knjizi se prepliću muke i nemaštine, pesme ljubavi i tuge, prikazan je život u svim svojim oblicima na jedan vrlo emotivan način koji objedinjuje smeh i plač“ govori pisac i dodaje da je poslednji deo knjige autobiografski.

Dunja kao voće, u ovoj knjizi zapravo je simbol višestrukog poimanja raznih simbola života.

„Mnoge reči u knjizi samo su slike nekadašnjeg života, starog i mističnog , i služe kao okidač za uspomene. Na samoj promociji knjige moglo se videti veliki broj maramica koje su brisale suzne oči“ navodi Đorđević.

Knjiga je izašla spajajući piščeva dva jubileja koji spaja dvadeset godina od napisanog prvenca i desete izdate knjige.

Dušan Đorđević poznatiji je kao pisac humora i satire, a kao aforističar ušao je u svetske zbornike i enciklopedije, a njegove novinarske priče prevođene su na više jezika.

Milan Zdravković