Podaci iz upravo objavljene studije „Stanovništvo Srbije – dinamika i strukture“ Republičkog zavoda za statistiku, govore o drastičnom smanjenju broju stanovnika Republike Srbije u periodu 2011‒2022. tj između dva popisa. Statistička studija je po svojoj prirodi vrednosno neutralna, ali je tim više ona suštinski dokaz potpunog neuspeha, ne samo ekonomskog modela, nego i ukupne politike SNS i njihovih koalacionih partnera.

Podsetimo se samo osnovnih činjenica iz studije. U pomenutom jedanaestogodišnjem periodu, gde je SNS bio na vlasti deset godina, broj stanovnika Srbije smanjio se sa 7.233.590 na 6.647.003, tj. za 586.587 lica ili 8,1 odsto. To znači da je neki društveni skup iz vašeg okruženja, vaša mesna zajednica na primer, smanjena u proseku, sa posmatranih 1000 žitelja iz godine 2011. za čak 80 osoba do godine 2022.

Uzrok ovakvog trenda, bez presedana u mirnodopskim uslovima, nije samo u niskom prirodnom priraštaju ili povećanju smrtnosti usled npr. epidemije korone. On se nalazi pre svega u odseljavanju stanovništva iz Srbije i to naročito onog mlađeg, radno sposobnog, koje je u punom reproduktivnom dobu.

Našu zemlju je tokom perioda 2011-2022 prosečno godišnje napuštalo oko 11.000 osoba više nego što se u nju doseljavalo. Jedini izuzetak u ovakvom sumornom demografskom kretanju jeste Beogradski region. Međutim i u njemu je porast stanovništva bio mali. Za 11 godina svega oko 22.000 lica ili 1,3 odsto, a i taj rast nastao je samo kao posledica pozitivnog migracionog salda. Naime, u Beogradu je od 2011. do 2022. umrlo 50.000 osoba više nego što se rodilo, ali se i doselilo 72 hiljade više nego što se odselilo.

Ono čime se studija „Stanovništvo Srbije – dinamika i strukture“ ne bavi, a što daje posebnu dramatičnost podacima koji su u njoj dati jeste kretanje domaćeg BDP. Naime, proces smanjivanja broja stanovnika Srbije bio je praćen mlakim rastom realnog BDP naše zemlje. On je u posmatranom periodu 2011-2022. prosečno godišnje iznosio 2,6%. Istovremeno je javni dug Srbije dupliran, i sa oko 15 milijardi evra narastao je na 32 milijarde, odnosno rastao je po stopi od blizu 9% godišnje. Imajući to u vidu, potpuna je šarena laža režimska tvrdnja o ekonomskom uspehu Srbije tokom decenijske vlasti SNS i njenih koalicionih partnera. Tu laž razotkriva upravo državna statistika, a egzodus omladine iz Srbije je njen očigledan dokaz. Od dobra još niko, nikad i nigde nije bežao.

Da li su mogući drugačiji demografski trendovi, bar kada je u pitanju intenzivno iseljavanje radno sposobnog stanovništva iz Srbije? Možda, imajući u vidu najavljeni izolacionizma kojim se kreće privreda SAD i marginalizacija globalne ekonomske uloge EU. Ali, ukoliko narodni pokret koga predvode studenti ne dovede do promene vlasti, ostaće ekonomsko-politički model koji je Srbiji nametnuo SNS, a koji će izvesno i u buduće donositi loš standard obrazovanoj omladini. I baš zbog toga je, rame uz rame sa iskonskim osećajem mladih ljudi da tragaju za pravdom, tako velika njihova upornost da istraju u protestu i suštinski na bolje promene politički sistem Srbije. Posledica te promene će biti i prirodna demografska obnova našeg naroda.

Dr Mihailo Brkić, potpredsednik Srbija centra – SRCE i pokrajinski poslanik