Status spomenika kulture dobila je hidroelektrana „Sićevo“ na reci Nišavi, koja predstavlja jedinstven primer objekta industrijskog nasleđa sa kontinuitetom proizvodnog procesa od devet decenija i kao takav predstavlja materijalno svedočanstvo procesa elektrifikacije i industrijalizacije grada Niša i okoline. Ovaj spomenik kulture svrstava se u značajna ostvarenja tehničke kulture kako zbog jedinstvenog inžinjerskog rešenja, tehničkih vrednosti, sačuvanih hidromehaničkih i mašinskih sklopova, tako i zbog istorijskog doprinosa modernizacijskim procesima u Srbiji. Status spomenika kulture dobila je i hidroelektrana „Vučje“ u Vučju kod Leskovca, građena 1902-1903. godine za potrebe elektrifikacije Leskovca i okoline.

Ovaj spomenik kulture svrstava se u značajna ostvarenja tehničke kulture kako zbog jedinstvenog inženjerskog rešenja, tehničkih vrednosti, sačuvanih originalnih hidromehaničkih i mašinskih sklopova, tako i zbog istorijskog doprinosa modernizacijskim procesima u Srbiji, piše Uzvik.rs.

Crkva Preobraženja Gospodnjeg u Ljuboviji, proglašena za spomenik kulture, građena je u periodu od 1932. do 1939. godine prema projektu arhitekte Vasilija Mihajloviča Androsova koji je projektovao širom Kraljevine Jugoslavije. Prvobitno je crkva bila planirana da bude spomen kosturnica te je stoga podignuta po uzoru na druge spomen kosturnice koje je projektovao Androsov, poput onih u Vrbovcu, Dublju, Cvetojevcu i na drugim mestima. Duborez ikonostasa izveo je Aleksandar Petrovič Redkin, dok su ikone oslikali ruski umetnici iz ateljea slikara Borisa Seljanka.

Crkva poseduje kulturno – istorijske vrednosti jer svedoči o značaju koji su imali ruski emigranti koji su u Kraljevinu SHS došli posle Oktobarske revolucije, a prema svojim istorijskim, duhovnim i društvenim vrednostima spada u značajno kulturno nasleđe Azbukovice, koje svedoči o težnji stanovnika Srbije u periodu između dva svetska rata da očuvaju svoj identitet i sećanje na žrtve Prvog svetskog rata.