Od ranog jutra, na Veliki petak u Vranju, hiljade vernika tradicionalno se okupljaju i strpljivo čekaju u kilometarskom redu, ispred male crkvice posvećene Svetoj Petki Trnovi u naselju Tulbe, pored Vranjske reke, u blizini Belog mosta.

Prema predanju, crkva Svete Petke Trnove, sagrađena je u Vranju u ranom srednjem veku, a temelji ispred crkve koji su od kamenja, smatra se da potiču iz 13. veka i pod zaštitom su države.

Nakon osvajanja Vranja od strane Turaka, crkva je proširena jer su se kasnije u tom delu varoši naselili najbogatiji Turci, age i begovi, koji su odlučili su da sagrade džamiju na zidinama pravoslavne bogomolje.

Kada su počeli da grade minaret, što bi danju sagradili, noću bi se samo srušilo, pa je jedan od viđenijih Turaka predložio da se u zidine utisne krst i da vide šta će se tada desiti.

Kada su utisnuli krst u zid, od tada se više ništa nije srušilo, sagradili su džamiju koju do danas Vranjanci nazivaju Krstata džamija.

Postojala je sve do 1878. godine kada je Vranje oslobođeno od Turaka. Tada su srpski vojnici porušili osam džamija u gradu, a među njima i ovu. Ubrzo je na ruševinama sagrađena crkva Svete Petke, mnogo manja od prvobitne, čak jedna od najmanjih u Srbiji.

Zanimljivo je da se najveći broj vernika ovde ne okuplja na Svetu Petku, već na Veliki petak. Kažu da je i to zasluga Turaka. Petak je dan kada se oni odmaraju, a Srbi su taj dan koristili da dođu u svoju nekadašnju crkvu, računajući da ih Turci neće dirati na sveti dan. Tako je ostalo i do dana današnjeg pa više hiljada ljudi iz Vranja i okoline prođe kroz crkvu Svete Petke Trnove na Veliki petak, da primi dar Božji – miropomazanje, osvećenu vodicu, pokloni se ikoni raspeća i umije i popije vodu sa česme u dvorištu.

U tišini se ulazi u omanju crkvicu gde se celiva ikona i vrši miropomazanje od strane sveštenika vranjske Eparhije. Kada se izađe iz crkve, drugi sveštenik oškropi vernike svećenom vodicom tri puta. Celiva se molitveni krst u njegovim rukama, krsti se i kreće dvorištem kružno s leva na desno. Nakon toga prilazi se u čelu nevelikog dvorišta ikoni Raspeća Hristovog, gde se celiva i klanja. Ljudi donose i ostavljaju razne darove, jedni za ozdravljenje svojih najbližih, a drugi za zdravlje ukućana. Nakon ostavljanja darova, kruži se do česme gde se pije voda i umiva lice. Nakon toga se pale sveće za žive i mrtve i izlazi iz crkvice.