NIŠ – U prvoj sesiji zapažena izlaganja na bugarskom jeziku imali su Vasja Velinova, upravnica Centra za vizantijsko-slovenske studije, o Konstantinu Velikom u vizantijskoj i slovenskoj istoriografiji, i Aleksandar Omarčevski, dekan sofijskog Bogoslovskog fakulteta, o Krispu i Fausti kao ’’noćnoj mori’’ svetog Konstantina.

Po oceni Organizacionog odbora „vrhunska saopštenja“ imali su Antusa Papajanaki (Papagiannaki) sa Oksforda, iz oblasti vizantijske arheologije, i Alberto Fereiro (Ferreiro) iz Sijetla, SAD, iz stare hrišćanske književnosti.

U drugoj sesiji grupa filozofa iz Skandinavije i balkanskih zemalja obradila je značajne momente Konstantinovog dela iz ugla svetomaksimovskih teoloških studija.

Nekoliko domaćih istoričara iz Beograda i Niša (Miloš Antonović, Radivoj Radić, Bojan Jovanović, Ema Miljković, Aleksandar Uzelac) otvorili su važne teme iz nasleđa konstantinovskog predanja u srpskoj nacionalnoj istoriji.

Mogle su se čuti zanimljive analize Mihaila Kazakova iz Smoljenska – o religijskoj toleranciji kako su je hrišćani i pagani shvatali u IV veku, i Dimitrija Moshosa iz Atine, o stavu ranog egipatskog monaštva prema Konstantinu i ideji hrišćčanskog carstva. Marijana Vuković sa Centralnog evropskog univerziteta u Budimpešti analizirala je srednjovekovne slovenske izvore potekle iz rane agiografske tradicije o Konstantinu kao zemaljskom vladaru, koja se razlikuje od uobičajene zvanične glorifikacije Konstantina na tragu Jevsevijeve političke teologije.

(Kraj)ena