Deca roditelja koji nemaju finansijskih mogućnosti za logopedske tretmane u privatnoj praksi ostaju bez blagovremene podrške, a posledica propuštene adekvatne terapije neminovno rezultira daljim poteškoćama u savladavanju školskih veština, a što dalje stvara idealnu predispoziciju za frustracije i dalja neprilagođena ponašanja.

Zbog svega ovoga, logopedi u Srbiji su odlučni da se u 2018. godini snažnije bore za svoj status i usvajanje Zakona o logopedskoj delatnosti koji bi uredio ovu profesiju na dobrobit, pre svega dece i roditelja u Srbiji

Ovo je konstatcija Udruženja logopeda Srbije, koja se oglasila saopštenje, a u vezi sa potrebom hitnog usvajanja Zakona o logopedskoj delatnosti.

“U Srbiji se teško može utvrditi čija je briga dete koje još nije razvilo govor ili ga razvija otežano. Izgleda da je do toga stalo jedino roditeljima koji su spremni da odvoje poslednju paru tražeći pomoć u privatnom sektoru, svesni rizika propuštene rane intervencije i rehabilitacije”.

Ministartsvo se proglasilo nenadležnim

Roditelji čija su deca opterećena nekim od razvojnih poremećaja kao mucanje, disfazija, artikulacija, često ne dobijaju adekvatan tretman za svoje dete u državnim institucijama. Ukupan broj logopeda zaposlenih u obrazovnim, zdravstvenim i ustanovama socijalne zaštite u Srbiji iznosi svega 350. To znači da jedan logoped pokriva više od 20. 000 stanovnika što Srbiju svrstava na dno lestvice evropskih standarda.

Udruženje logopeda Srbije se više puta tokom 2017. godine obraćalo predstavnicima Ministarstva zdravlja sa molbom za otpočinjanje procesa uređivanja logopedske delatnosti, a u odgovori koji je stigao jasno je naznačeno da se ovo ministarstvo smatra nenadležnim za logopede. Istim odgovorom Udruženje je upućeno na Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja koje nas je, u svom odgovoru obavestilo da logopedska delatnost trenutno nije u prioritetima prosvete.