Desetine škola, vrtića i studentskih domova širom Srbije nabavilo je video nadzor sa mogućnostima prepoznavanja i detekcije lica a iako korišćenje takvog sistema nije zakonski regulisano, njime su pokrivene i ulice, pijace, opštinske zgrade i javna preduzeća širom zemlje, preneo je danas istraživački portal BIRN.

Istraživanje tog portala pokazalo je da je video nadzor sa opcijama prepoznavanja lica nabavljen za najmanje 28 osnovnih i sedam srednjih škola u Srbiji kao i za jednu predškolsku ustanovu u Beogradu.

Sistemi za video nadzor sa mogućnostima prepoznavanja lica nabavljani su i za studentske domove, ali i za brojna javna mesta, institucije i saobraćajnice u 12 gradova i opština širom Srbije a po navodima BIRN, najviše takve opreme nabavljeno je u Beogradu, između ostalog za Narodnu biblioteku Srbije, pijace, nekoliko parkova i sistem beogradskog prevoza.

Opremu koja omogućava prepoznavanje lica nabavila su i druga javna preduzeća poput Agencije za lokalni ekonomski razvoj iz Leskovca, Poreske uprave, Direktorata civilnog vazduhoplovstva i JKP Beogradski vodovod i kanalizacija.

U tekstu stoji i da je Ministarstvo unutrašnjih poslova (MUP) 2019. godine od kineske kompanije Huavej kupilo i postavilo po Beogradu kamere sa opcijom prepoznavanja lica kao i da su Kruševac, Paraćin, Bor i Leskovac naručivali „intruzivnu tehnologiju“ za kontrolu saobraćaja.

BIRN je preneo i da je u Srbiji, osim u izuzetnim slučajevima, zabranjeno prikupljanje i obrada biometrijskih podataka, koji se prikupljaju tehnologijama za prepoznavanje lica, a da je i u tim slučajevima obavezno prethodno uraditi procenu uticaja na zaštitu podataka o ličnosti.

Po rečima poverenika za informacije od javnog značaja i zaštitu podataka o ličnosti Milana Marinovića, upotreba biometrijskih podataka nužna je i neophodna samo u slučajevima kada je to neophodno kako bi određena institucija obavljala svoj posao, što, kako dodaje, zavisi od toga kojom se delatnošću bavi.

„Uvođenje tehnologije prepoznavanja lica u svakom drugom slučaju bilo bi prekomerno i nesvrsishodno i predstavlja nepotrebno zadiranje u privatnost pojedinca. U tom smislu, uvođenje tehnologije prepoznavanja lica bilo gde, pa i u školama, zahteva najdublju analizu i utemeljenje u zakonu, naročito imajući u vidu da se radi o maloletnim licima“, naveo je Marinović a preneo BIRN.

Poverenik je dodao da su deca i maloletnici „najosetljivija kategorija“ po pitanju prava na privatnost ali i da je video nadzor u školama, kao deo fizičko-tehničkog obezbeđenja, uređen pre svega Zakonom o privatnom obezbeđenju i Pravilnikom o načinu vršenja poslova tehničke zaštite i korišćenja tehničkih sredstava, nad čijom primenom nadzor vrši MUP, a ne institucija poverenika za informacije od javnog značaja i zaštitu podataka o ličnosti.