MILOŠ OBRENOVIĆ je rođen 18. marta 1780. godine u selu Gornja Dobrinja kod Požege. Bio je vođa Drugog srpskog ustanka i vrhovni knez Srbije od 1815. godine.

Vladao je Srbijom od 1815. do 1839. i od 1858. do 1860. godine. Bio je sin Višnje Urošević i njenog drugog supruga Teodora Mihailovića, siromašnog seljaka.

Bio je najstariji od trojice sinova koje je ovaj par imao. Imao je rođenu braću Jevrema i Jovana. Njegova majka je bila udata za Obrena Martinovića iz Brusnice, pa je Miloš imao polusestru Stanu i dvojicu polubraće, Jakova i Milana.

U svojoj mladosti, Miloš je bio sluga u porodici Aksentija Ječmenice, bogatog trgovca stokom sa Zlatibora. 1805. godine se oženio Ljubicom Vukomanović.

Miloševo prezime je bilo Teodorović. Prezime Obrenović je preuzeo po svom polubratu Milanu, istaknutom vojvodi, koji je imao veliki ugled u narodu.

Nije jasno kada je Miloš počeo da koristi prezime Obrenović. Smatra se da je to uradio posle Milanove smrti 1810. godine . Uz njega je Miloš prošao kroz gotovo sve veće bitke u Prvom srpskom ustanku.

Posle propasti ustanka, Miloš je bio jedan od istaknutijih vojvoda koji je ostao u Srbiji. Dobio je amnestiju od Turaka i postao oborknez Rudničke, a zatim Požeške i Kragujevačke nahije.

Nakon odlaska s vlasti 1839. godine, provodi vreme u izgnanstvu, sve do 1858. godine. Najpre je boravio u Beču, a potom na svojim imanjima u Vlaškoj, odakle je davao političku podršku svojim pristalicama u Srbiji.

Knez Miloš je vladao autokratski, stalno odbijajući da ograniči i deli vlast, zbog čega je protiv njegove vlasti bilo podizano nekoliko buna. Najznačajnija je bila Miletina buna koja je za posledicu imala donošenje kratkotrajnog Sretenjskog ustava.

Tokom svoje prve vladavine, knez Miloš je bio najbogatiji čovek u Srbiji i jedan od najimućnijih na Balkanu, ali ga je tokom izgnanstva poslovno pretekao veletrgovac Miša Anastasijević.

Milan Ž. Trajković

dipl. istoričar