Dok javnost pomno prati seriju  “Santa Maria della Salute”, priču o čuvenom nesuđenom zetu Dunđerskih, skoro da se i ne zna da je ova bogata vojvođanska porodica za zeta imala beogradskog gradonačelnika Vladu Ilića, bogatog industrijalca rodom iz Vlasotinca, ali ni priču o, takođe, velikoj ljubavi i njihovom tragičnom kraju.

Vladina supruga bila je zapravo unuka Lazara Dunđerskog Olga Jovanović, odnosno ćerka njegove starije ćerke, koju u seriji igra Sloboda Mićalović, rodom iz Leskovca.

Ovu “romantičnu ljubavnu priču, ali i sumornu sudbinu bračnog para”, proučavao je Saša Stanković, vlasotinački pisac, a u sklopu obimne monografije o Vladi Iliću iz poznate vlasotinačke porodice Mumdžije.

“Priča o njima deluje kao da je pisana rukom nekog grčkog tragičara”,  kaže Stanković za “Jugmediu”.

Olga i Vlada Ilić, koje je venčao lično kralj Aleksandar, nisu imali potomstvo, ali su zato svu ljubav prema nerođenoj, preneli na tuđu decu. Prilikom Božića ili Uskrsa primali su u svoj dom siromašnu decu Beograda, a Olga je zajedno sa kraljicom Marijom, kasnije kneginjom Olgom Karađorđević, bila jedna od najvećih donatorki u Srbiji. Nije zaboravila ni rodno Vlasotince svoga supruga.

“Godine 1932. u centru Vlasotinca podignut je Spomenik poginulim borcima od Prvog srpskog ustanka do Velikog rata. Činu osvećenja prisustvovala je Vladina supruga Olga, koja je došla iz Beograda da oda poštu nastradalim precima svog supruga i da kao kuma daruje sokolsku zastavu i štof za odore Sokolskom društvu u Vlasotincu. Tri godine ranije Vladina tašta Olga Jovanović Dunđerski, poslala je vagon prvoklasne pšenice kao pomoć za 320 gladnih porodica sa 1573 mališana Vlasotinačkog sreza”, priča Stanković.

Posle drugog rata supružnici su razdvojeni. Vlada je uhapšen i kao zarobljenik jedno vreme čistio ulice u gradu čiji je gradonačelnik bio od 1935. do 1939. godine. Iz zatvora je oslobođen 1951. godine na, kako tvrdi Stanković, urgenciju Vinstona Čerčila. Umro je naredne godine, a Olga 1959. godine.

“Bila su to vremena kada o našem nekadašnjem bogatstvu nije smelo da se govori.  Ja, na primer, nikada nisam videla ni Vladu ni Olgu iako sam već bila devojka kada je on umro. Jedino čega se sećam to je da je moja baba pričala da su se mnogo voleli i da je to bila velika ljubav”, priča za Mira Mojsilović, praunuka Vladinog brata Mihajla, koja živi u Beogradu

“Poslednje tri godine je preživela u Beogrdau od novca uzetog od prodaje jednog francuskog prstena. Tako su nekad najbogatiji Srbin i njegova supruga, naslednica najbogatijeg Vojvođanina, završili bez potomstva u krajnjoj bedi i poniženju. Oni na neki način predstavljaju simbol uspona i pada srpske građanske klase, koja je nastala i opstala pod turskom, odnosno ugarskom vlašću, a zatim nestala u prvim godinama komunizma”, objašnjava Stanković.

Vlada je imao još tri brata, od kojih dvojica takođe nisu imali dece, i jednu sestru. Unuke, praunike i čukun unuci njegove sestre u brata, nažalost, ništa ne znaju o životu Vlade Ilića i Olge Dunđerski.

Mihajlov ;ukun ukuk unuk Vlada Mojsilović, koji potražuje imovinu Vlade Ilića, objašnjava da je pod teretom presude beogradskog gradonačelnika i najpozantijeg i najuspešnijeg Vlasotinčanina, ostatak porodice decenijama gurao pod tepih svoja sećanja.

“Vlada je bio predsednik tog koncerna od skoro dvadesetak preduzeća, ali su svi članovi porodice Ilić bili akcionari i uključeni u posao. Olga Dunđerski je unela veliki miraz u brak, ali se ta njena imovina sada nigde ne pominje kao nekadašnje vlasništvo Ilića. Nije jasno šta se u međuvremenu dogodilo”, priča Vlada Mojsilović, inače, vrlo neljubazan prema novinarima

Milica Ivanović