Za samo deset godina, između dva zvanična popisa stanovništva, u periodu od 2002. do 2011. godine, broj stanovnika Srbije je smanjen sa 7.500.031 stanovnika na 7.258.753 stanovnika. U apsolutnim vrednostima smanjenje iznosi 241.273 stanovnika ili 3,21% od ukupnog broja stanovnika. Prema, podacima vitalne statistike u 2011. godini, stopa prirodnog priraštaja je iznosila -5,2‰. Stopa nataliteta je 9,0‰, a stopa mortaliteta 14,2‰. Zvanični podaci o prirodnom priraštaju govore da je u 2011. godini u Republici Srbiji rođeno 37.337 beba manje nego što je potrebno za prostu reproduktivnu zamenu stanovništva.

U posmatranom periodu (2002–2011) stopa nataliteta je smanjena sa 10,4‰ na 9,0‰, dok je udeo žena u fertilnom periodu u ukupnom stanovništvu opao sa 24,1% na 22,9%.  Stopa ukupnog fertiliteta je ispod praga proste reprodukcije i za poslednjih deset godina je smanjena sa 1,6 na 1,4 deteta po ženi, što pokazuje da prosečno domaćinstvo u Srbiji ima 2,86 članova i da Srbija po jednom bračnom paru nema ni jedno celo dete.[1]

Tabela 3: Žensko stanovništvo staro 15 i više godina prema broju živorođene dece, po popisima 1948–2011. godine u Republici Srbiji

Izvor: Republički zavod za statistiku, Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. godine, Knjiga 6: Fertilitet ženskog stanovništva, 2011. godine, strana 11

Prosečna starost stanovništva Republike Srbije u 2013. godini iznosila je 42,4 godina, dok je prosečna starost žena u 2013. godini bila je 43,7 godina. Ovi podaci govore da su u proseku, žene u Republici Srbiji ušle u petu deceniju života i da je sa takvom starosnom strukturom ženskog stanovništva gotovo jako teško povećati natalitet u Srbiji željenom dinamikom i u kratkom roku.

Staro stanovništvo u Srbiji se u poslednje dve decenije intenzivno uvećalo. Broj lica starijih od 65 godina je sa 895,6 hiljada iz 1991. godine, u trenutku popisa 2011. godine porastao na 1,25 miliona ili za 40%.

Shodno tome, stanovništvo Republike Srbije, se prema svim obeležjima, može se svrstati u grupu izrazito starih populacija. Udeo mladih je nizak i sa tendencijom daljeg pada, dok je udeo starih visok i stalno raste.

Starenje i odliv stanovništva posebno ugrožavaju ruralna područja juga i istoka Srbije, gde se uporedo sa smanjenjem radno sposobnog stanovništva gubi i sposobnost za održivo upravljanje prirodnim dobrima. Povećanje obima staračkog, uglavnom ekonomski neaktivnog stanovništva, neminovno prouzrokuje povećanje javne potrošnje u Srbiji, pre svega u domenu izdvajanja sredstava za zdravstveno, socijalno i penzijsko osiguranje starih lica. Pomeranja u starosnoj strukturi odražavaju se na socijalnu strukturu stanovništva, jer se svake godine povećava broj penzionera.

Promena boja stanovnika Srbije u periodu 2002 – 2011., po naseljima

Izvor: Demografski pregled, Popis stanovništva 2011. godine – osnovne strukture populacije Srbije, Beograd, godina XIII, broj 47/2013,

Analize stručnjaka Međunarodne organizacije migranata, za period 2011. – 2041. godine, koje uključuju u analizu i spoljne migracije, govore da će po „optimističkoj“ projekciji Srbija ostati još bez 261.000 stanovnika, a pod indirektnim uticajem migracija za još 110.000 stanovnika. Ukupno 371.000 stanovnika. Te vrednosti će predstavljati 22% od ukupnog pada u broju stanovnika Srbije do 2041. godine. Sveukupno, migracije će biti odgovorne za smanjenje broja stanovnika od 6,3% i za pad u obimu radne snage od 8,3%. Migracije će dodatno pogoršati i starosnu strukturu stanovništva Srbije.[3] Otuda postaju istinite reči Aleksandra Vučića da će Srbija uvoziti radnu snagu.

Međutim, dokument Ujedinjenih Nacija – [4] otklanja sve nedoumice srpske naučne javnosti:

U Srbiji će stopa plodnosti blago porasti sa 1,67 deteta po ženi u periodu 2010-2015. na 1,73 do 2050. godine i čak 1,80 do 2100. godine.

Ovakve projekcije našim naučnicima – demografima, nisu poznate, a još manje su realne imajući u vidu pomenutu prosečnu starost žena u Srbiji, migracije mladih i nepostajanje adekvatne pronatalne politike Vlade Srbije – podršci rađanju i porodici, smanjenju siromaštva i socijalne isključenosti u Republici Srbiji.

Sve ove pomenute analize svedoče i ukazuju o projektu „Demografskog ižinjeringa za Srbiju“ tj. trajnom zadržavanju azilanata koji sa svih strana pristižu na teritoriju Srbije. Samo po podacima Međunarodnog štohkolmskog istraživačkog instituta za mir (SIPRI) da je od jula 2011. do decembra 2015. bilo 4,4% tražilaca azila samo iz Sirije u odnosu na broj stanovnika Srbije, što iznosi oko 320 000 ljudi!

Tu su još i izbeglice iz Avganistana, Iraka i drugih ratom zahvaćenih područja sveta.

Imajući u vidu strukturu stanovništva u Srbiji to znači – do 2100. godine Srbi će biti nacionalna manjina u sopstvenoj državi i pred biološkim nestajanjem kao nacija. Naše gradove i teritoriju naseljavaće neki drugi narodi.

Poštovani građani Srbije, demonstracija „žrtve“ rada, „odricanja za narod“,  kojekakvog „nasilja opozicije“ i sve druge priče i rijalitiji šoouve za većinsku pink javnost, gostovanje u nameštenim emisijama „ovna predvodnika“ i njegove dviske, predstavljaju svojevrsno glumatanje i skretanje pažnje sa ovakvih i svih drugih gorućih tema u Republici Srbiji: državnom i institucijalizovanom kriminalu i korupciji, o izdaji Kosova i Metohije, nezaposlenosti i siromaštvu građana Srbije, povećanom broju obolelih od kancerogenih, kardio-vaskularnih i drugih oboljenja građana Srbije, nasilju SNS i njenih političkih satelita nad političkim neistomišljenicima i sopstvenim narodom u svim gradovima Srbije i Kosovu i Metohiji…

Izneti dokazi svedoče da se Aleksandar Vučić poltronski obavezao svojim gazdama u SAD i EU na prihvatanje izbeglica u nesrazmernom broju u odnosu na broj i strukturu stanovništva u Srbiji i biće u istoriji upamćen kao onaj koji je inicirao i  doprineo ubrzanom nestajanju srpskog naroda i nacije. S tim u vzei, možda će uskoro od Merkelove ili američke administracije biti predložen za Nobelovu nagradu za mir. Srbima u Srbiji, Kosovu i Metohiji, Republici Srpskoj, rasejanju, neka je Bog na pomoći.

autor teksta dr Predrag Mitrović, potpredsednik Srpskog pokreta Dveri