VRANJE – Solomon Konstantin, Lalika, Radanat i Eva Marija, samo su neka od imena koja krase matičnu knjigu rođenih u Vranju.

Latinksa poslovica kaže, „Bolje dobro ime, nego veliko bogatstvo“. Većina roditelja zato pažljivo bira ime svom nasledniku, što zbog sopstvenog nahođenja, što zbog nadimka koje dete može da ponese kroz život.

Prema podacima matičarske službe u Vranju, već više od dve decenije, najpopularnije ime na teritoriji grada je Aleksandar, odnosno Aleksandra.

Nema konkretnih podataka o tome zbog čega je ovo ime najmilije roditeljima ali vlada uverenje da je to zbog mogućih varijacija koje ono nudi kroz dalji život. Tako bi dete, na primer, moglo da od nadenutog imena Aleksandar bude u prilici da ga zovu Saša, Aca, Alek, Aleksa, što ponovo može biti i želja samog pojedinca kome se zbog nečega ne dopada rođeno ime.

Odmah nakon ovih, slede imena Nikola, Luka, Nemanja, Dušan, u biti imena koju su nosili neki srpski vladari ili kojim nazivamo naše svece.

Marica Bogdanović, u svom dugogodišnjem radu upisivanja imena novorođenih u zvanične knjige, kaže da roditelji imena deci mahom daju u odnosu na period u kojem se slavi neki svetac.

Zbog toga su učestala imena poput Nikole, Mihajla, Vasilija, Luke, Pavla, Đorđa. Imena Vasilije, David i Pavle veoma su česta poslednjih meseci, a karakteristična su za želje mladih bračnih parova.

Od imena za žensku decu sve popularnija je Nikolina, ali Milica i Sofija i dalje dominiraju.

Od onih malo neobičnijih za naše podneblje izdvajaju se Dario, Haris i Dmitri kao i Helena, Petra i Lana, a kao najčešći razlog je činjenica da su lako raspoznatljivi u celom svetu.

Svake godine kao nezaobilazna imena pojavljuju se Aleksa, Jelena, Jana, Vuk, Milan, Miloš i Milica.

Ono što je karakteristično za sve nacionalnosti na ovom području su ženska imena Tara i Sara, kaže Bogdanovićeva.

Kako stoji zapisano u zvaničnim knjigama, od neobičnijih se pojavljuju Prohor, Zoja i Palma.

Slađana Stojanović, matičarka grada Vranja, kaže da prilikom upisa obavezno upitaju roditelje da li su sigurni u svoju odluku, kako se ne bi premišljali kasnije kada dete odraste.

Tako, priseća se ona, u Vranju imamo Lalitu, Radanata, Radiku ali i Solomona Konstantina i Evu Mariju.

Stojanovićeva dodaje da, do sada, nije bilo nerazumnih zahteva za imenima, kao i da se matičarska služba strogo pridržava Zakona koji propisuje da dete ne može poneti imena fikcionih likova, neživih stvari i izmišljenog sklopa.

Tradicionalno davanje imena od strane kuma u gradovima na jugu polako iščezavam, jer se roditelji oko naziva odlučuju već tokom trudnoće. Iako mnogi žele neko unikatno ime po čemu će dete biti prepoznatljivo, stručnjaci tvrde da takav razvoj individualnosti može doneti kontraefekte jer bi dete izolovalo od drugih vršnjaka.

Ipak za sve one koji su nezadovoljni rođenim imenom postoji rešenje. Dovoljno je da građanin bude stariji od 15 godina, čime stiče pravo da bez ičije saglasnosti promeni svoje ime.

Ostaje ubeleženo i da pripadnici romske nacionalnosti često menjaju svoja rodna imena u one bliže srpkoj tradiciji kako se ne bi susretali sa određenim ograničenjima u životu.

(kraj)mig