VRANJE – U organizaciji Grada Vranja, NVO Generator i Dopisništva RTS-a, u Domu Vojske u Vranju  od 4. do 6. decembra biće održan 12. međunarodni festival dokumentarnog filma „Dokument 2015“.

Programom je predviđeno da u petak 4.decembra nakon otvaranja festivala bude prikazani filmovi “Lauš” u režiji Branka Beševića Gajića.

Lauš je dokumentarno-igrani film, koji se bavi istinitim događajima i fenomenom ličnosti umetnika Žarka Lauševića. Kroz igrane delove, naraciju, sećanja kolega, prijatelja i citiranjem određenih delova iz knjige „Godina prođe, dan nikad“, koju je umetnik napisao za vreme svoje najteže životne etape, predstavlja se težina njegove sudbine. Cilj ovog projekta je da se oslika život jednog glumca blistave karijere, koji je u jeku najvećeg uspeha nestao sa scene kao posledica bahatosti jednog prevrtljivog vremena.

Iste večeri biće prikazan film “Moja Europa”, režija Bernardin Modrić iz Hrvatske.

Marija B. jedna je od 36.000 Hrvatica koje rade u Italiji kao negovateljice, domaćice i družbenice starih, bolesnih i nemoćnih Italijana i Italijanki o kojima njihove porodice ne mogu brinuti na neki drugi način. Tranzicijska i posleratna Hrvatska u kojoj su propala i “opljačkana” mnoga preduzeća, u kojoj je industrijska proizvodnja zamrla, a i one fabrike što rade najčešće ne isplaćuju plate, porodicama više nije u stanju da omogući posao i egzistenciju dostojnu današnjeg čoveka. To je bio osnovni razlog što je Marija, kao mlada penzionerka sa visokom stručnom spremom, krenula u Italiju da radi ovaj težak posao.

Procenjuje se da je u  Zapadnu Evropu došlo da radi preko 500.000 žena iz Rumunije, Rusije, Ukrajine, Poljske, Slovačke, ex-Jugoslavije i Mađarske koje brinu o starcima i nemoćnima bogatijih Evropljana. Stara i bolesna Evropa je tako na najjeftiniji način iskoristila ekonomsku nemoć zemalja iz kojih one dolaze.

U subotu 5. decembra planirana je projekcija filma “Svetislav Pešić, više od trenera” u režiji Željka Mirkovića.

Lična i profesionalna priča o jednom od najuspešnijih evropskih košarkaških trenera, o Svetislavu Pešiću. Šta je to što Pešića čini pobednikom otkrivaju najpoznatiji igrači, treneri, sportski svetski lideri koji su radili i rade sa njim, ali takođe i njegovi najbliži. Film je sniman u Barseloni, Minhenu, Berlinu, Beogradu i Pirotu i prati ključne uspehe Svetislava Pešića.

Iste večeri ljubitelji filmske umetnosti moći će dapogledju film “Nedovršena misija – Trifun Bombaš 2” u režiji Slađana Stojanovića iz Vranja.

Maja 1999. godine dve avio-bombe pogodile su selo Binovce kod Surdulice. Jedna je eksplodirala, a druga je još uvek u dvorištu Trifuna Mitića. Zbog truda da je sam iskopa, komšije su ga nazvale Trifun Bombaš. Trifun ne traži više bombu, jer je, kako kaže, star i bolestan.

Treći dokumentarac koji će biti prikazan u subotu “Veruda – film o Bojanu” režirao je Igor Bezinović iz Hrvatske.

Bojan ima 24 godine. Četiri i po godine svog života proveo je zatvorima u Turopolju, Sisku, Glini, Remetincu, Puli, Zagrebu i Rijeci. Dvadeset godina svog života proveo je u pulskom kvartu Veruda.

U nedelju 6. decembra, poslednjeg dana festivala najpre će biti prikazan film  “Biti ili ne, Ivan Hiti” u režiji Branka Lazića iz Bosne i Hercegovine.

Hrvatska (Pakrac), zima 1992. srpsko – hrvatski građanski  rat je u toku.

Vojnik Hrvatske vojske Ivan Hiti dobija naređenje da spali najstariju i najveću biblioteku Srpske pravoslavne crkve u Hrvatskoj. Umesto da biblioteku uništi, on organizuje sklanjanje i premeštanje  knjiga u Zagreb.

Po povratku u jedinicu zbog neizvršavanja naređenja izbačen je iz vojske, isteran je sa posla i nikada  više nije radio u javnoj službi.

Na lokalnom radiju proglašen  je izdajnikom, prećeno mu je…

Jedan hrabar moralni čin spašavanja kuturnih dobara „tuđeg“ naroda za njega se pretvorio u dugogodišnju kaznu…

Dvadeset godina posle rata…

Film “Eoha”, koji je režirao Vladimir Perović iz Crne gore, govori o tome kako je propovednik, vođa, komandant…!? Ništa od toga. I sve to.

U vanvremenom pejzažu koji liči na početak stvaranja sveta, usred krša Crne Gore, jedan pastir sa svojim svojim velikim narodom, krdom koza i ovaca, komunicira – kao sa ljudima. Dvadesetak različitih povika, urlika, grguta, tepanja, coktanja, mumlanja, šapata, zvižduka i drugih oglašavanja, za ljudsko uho jesu nerazumljiva kakofonija, ali za ove koze i ovce – to je znak sporazuma, sistem, jezik, ritmizirana propoved, melodija kojoj se raduju, koju razumeju i kojoj se povinuju…

Film koji zatvara festivak je “Poroka” čiju režiju potpisuje

Rudi Uran iz Slovenije, reč je o internacionalnoj premijeri.

Dokumentarni film Poroka (Venčanje) ne opisuje samo glavne junake, Darju i Lojza, već i različite načine komunikacije „drugačijih ljudi“, koji imaju iste potrebe i želje kao i „normalni ljudi“.

Film otkriva kako se Darja i Lojze ponašaju jedno prema drugom, i prema životu koji vode. Film takođe odgovara na neprijatna pitanja o tome šta je svrha života i postojanja tih ljudi i koji je njihov doprinos društvu.

Dokumentarnim filmom Poroka, želeo bih da bar malo promenim stav javnosti, i istovremeno, podstaknem promišljanje o našim sopstvenim životima.

Ulaz na sve projekcije je besplatan.

(Kraj)iva